Άλλες τεχνικές υποβοηθούμενης  αναπαραγωγής

Ενδοσαλπιγγική μεταφορά γαμετών (GIFT) αναπτύχθηκε το 1984 για τις γυναίκες με ανεξήγητη υπογονιμότητα. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο ασθενής υποβάλλεται σε ελεγχόμενη υπερδιέγερση των ωοθηκών. Τα ωάρια ανακτώνται διακολπικά υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση, και 3-4 ωάρια τοποθετούνται μέσω λαπαροσκόπησης σε μία από τις σάλπιγγες μαζί με το σπέρμα.

Κατά τη διάρκεια ενδοσαλπιγγικής μεταφοράς ζυγώτη (ZIFT), τα ωάρια ανακτώνται παρόμοια με εξωσωματική γονιμοποίηση. Μια μέρα μετά τη γονιμοποίηση ( στάδιο των 2 κυττάρων), τα 3-4 έμβρυα μεταφέρονται μέσω λαπαροσκόπηση σε μία από τις σάλπιγγες. Αν τα έμβρυα μπορούν να αναπτυχθούν σε μεγαλύτερο από ένα 2-κυττάρων στάδιο, η διαδικασία ονομάζεται  εμβρυομεταφορά σαλπίγγων(ΤΕΤ). Το μόνο όφελος σε ZIFT ή ΤΕΤ σε σχέση με την πιο παραδοσιακή εξωσωματική γονιμοποίηση είναι για τις γυναίκες που πιστεύεται ότι έχει τεθεί σε κίνδυνο η ποιότητα των εμβρύων, λόγω της in vitro καλλιέργειας του εμβρύου . Η τοποθέτηση αυτών των ζυγωτών και εμβρύων πίσω στο δικό τους φυσικό εκκολαπτήριο θεωρείται οτι οφελεί την ενίσχυση της μετέπειτα ανάπτυξης με τη βελτίωση των ποσοστών εγκυμοσύνης.

Με την ανάπτυξη των ενισχυμένων μέσων καλλιέργειας, τα ποσοστά επιτυχίας για την εξωσωματική γονιμοποίηση είναι πλέον συγκρίσιμη, αν όχι καλύτερα, με αυτές των GIFT και ZIFT, και η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι λιγότερο επεμβατική από GIFT και ZIFT.